یقین تقدیرییقین تقدیری به معنای یقین محقَّق در فرض عدم غفلت ، نسبت به مکلف غافل بالفعل می‌باشد. ۱ - تعریف یقین تقدیرییقین تقدیری، از اقسام یقین سابق و مقابل یقین فعلی بوده و در جایی است که مکلف بالفعل غافل بوده و به وضع خود توجه ندارد، ولی اگر ملتفت می‌بود برایش یقین به حکم یا موضوع حاصل می‌شد. ۲ - یقین تقدیری در ابواب اصولدر این که آیا در باب استصحاب ، یقین، تقدیری است یا خیر، اختلاف است؛ مشهور اصولی‌ها می‌گویند:یقین باید فعلی باشد و یقین تقدیری کافی نیست، ولی گروهی دیگر معتقدند یقین تقدیری هم کفایت می‌کند ( استصحاب تقدیری ). [۲]
محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۴، ص۲۱۰.
[۵]
کوثرانی، محمود، الاستصحاب فی الشریعة الاسلامیة، ص۳۹.
[۷]
فاضل لنکرانی، محمد، کفایة الاصول، ج۵، ص۲۴۷-۲۴۶.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۹۱۳، برگرفته از مقاله «یقین تقدیری». رده‌های این صفحه : یقین سابق
|